Nos Sadwrn fues i a'r missus lawr i'r Bae yn ein posh-ffrocs i agoriad Y Ffliwt Hud gan Mozart wedi i berfformio gan Gwmni Opera Cenedlaethol Cymru. I fod yn hollol onest mi oedd y perfformiad yn reit fflat a bach yn ddiflas - y cynllunio yn rhyw groesiad rhwng paentiade Magritte a'r ffilm
A Clockwork Orange y canu ar adege yn wael (yn enwedig aria Queen of the Night) a i ddweud y gwir do ni'm yn rhy impressed da Chanolfan y Mileniwm i hunan. Dwi di bod yna ar gwpwl o adege i'r theatr fach, weles i
Paul Robeson Knew My Father oedd yn hollol hollol wych, a cwpwl o gomedis ond ddydd Sadwrn oedd y tro cynta i mi fod i'r auditorium fawr. Mi o ni ar y tier top (cheap seats wrth gwrs), a mi o ni filltiroedd uwchlaw'r llwyfan a'r bobol bwysigs islaw. Mi oedd y lle'n weddol dwym, y perffomiad yn hir a finne'n gysglyd. Mi o ni'n reit ddiolchgar pan ddaeth yr egwyl, ond dyma fwy o siom, cal llond ceg o Saesneg gan bob aelod o staff ar y bar yn enwedig rhyw bwrsyn mewn siwt(supervisor siwr o fod) oedd yn treual gwerthu i Pinot drud i mi yn i acen home counties gore a finne ond isie peint. Aaaaagggghhhh! Ai dyma be yw tynged Caerdydd fel un o Brifddinasoedd Ewrop? Ble mae'r Gymraeg? (Does dim hyd yn oed galwad - Boneddigion a Boniddigesau mi fydd y perfformaid yn dechre ymhen .... - jyst rhyw byzzyr swnllyd yn ych galw nôl i'ch sedd). Diwedd rant.
